|
Inleiding: leven uit bronnen
Inleiding: leven uit bronnen
Op weg naar de vernieuwde Protestantse Gemeente Almelo is er (uiteraard) veel te doen geweest en te doen over de plek van samenkomst. Die plek, zo is intussen besloten, wordt de heringerichte Grote Kerk. Onderweg naar die éne gemeente vallen ook steeds de woorden ‘bronnen’ en ‘bronnenzondagen’. Voor velen voelt dat eerder nog wat onwennig dan vertrouwd aan. Daarom een poging de bronnen wat dichterbij te brengen. In het kader van het vernieuwingsproces ‘Loslaten en opnieuw Beginnen’ zijn er intensieve gesprekken gevoerd over wat ons bezielt, waar we nu warm van worden in ons geloofsleven. Uit die gesprekken kwam één breed gedeelde ervaring duidelijk naar voren:
a. Bijbel en traditie b. Muziek c. Creativiteit d. Spiritualiteit e. Ontmoeting f. Naastenliefde Let wel: dit zijn uiteraard geen gescheiden invalshoeken. Ze overlappen elkaar op allerlei manieren. In een viering waarin bijbel, bijbeluitleg en liturgie centraal staan spelen muziek en spiritualiteit ook een rol – om nog maar te zwijgen over de ontmoetingen bij de koffie na afloop of van een viering rond een gezamenlijke, diaconale maaltijd waarin naastenliefde wordt gepraktiseerd. In een viering waarin muziek centraal staat, zal veel muziek zijn oorsprong vinden in bijbel en traditie… en ga zo maar door. Toch kan je wel accenten zetten. Een dienst of bijeenkomst waarin spiritualiteit / geloofservaring de eerste invalshoek heeft, zal een groter accent op stilte kennen, bijvoorbeeld rond een ritueel met kaarsen of bij het repeterend zingen van een Taizélied. Een dienst waar creativiteit de invalshoek heeft, biedt ruimte voor zelf aan de slag gaan met je handen, je fantasie… Om iets beter aan te kunnen sluiten op huidige vertrouwde vormen maakt op het moment het Bouwteam Bronnen binnen de bron ‘bijbel en traditie’ ook nog het onderscheid tussen een confessionele uitwerking, een klassiek-oecumenische (zeg maar een vaste liturgisch vorm), een modern-oecumenische (zeg maar een lossere, soms speelse vorm) en een vrijzinnige invulling. Risico hiervan is dat we hier nog iets teveel van de bestaande vormen en gewoontes van de huidige wijkgemeentes uitgaan, en nog te weinig samen echt opnieuw beginnen. Het ideaal waaraan we proberen te bouwen is dat er in elk weekend vieringen / bijeenkomsten zijn waarin aan een paar verschillende invalshoeken recht gedaan wordt. Dat hoeft niet per se op de zondagmorgen, en dat kan organisatorisch ook niet, maar het kan wel op een zondagmiddag of een ander moment in het weekend. In dit proces van toegroeien naar een nieuwe praktijk van vieren, vragen we in de overgangstijd ‒ in 2024 ‒ wel de nodige oplettendheid en soepelheid van ons allen. Want om elkaar beter te leren kennen (en om stookkosten te besparen) bundelen we onze krachten per zondag in verschillende gebouwen. Op moeten letten in welk gebouw je moet zijn, attent zijn op de aanvangstijd, dat gaat gelukkig voorbij… in de tussentijd vraagt dat het een en ander van ons allemaal. Dit alles ook in de hoop dat door de verbreding van ons “aanbod” we op een bredere belangstelling mogen rekenen. Dit alles ook in het perspectief van ons vernieuwingsproces: dat we een vitale en aantrekkelijke gemeente zijn en steeds meer worden! | ||
| terug | ||
