|
Hoe red je kinderen uit de slavernij
03 dec 2025  Reddingsactie op Voltameer
Hoe red je kinderen uit de slavernij? Het was vroeg in de avond, toen het reddingsteam uit de bus stapte in Yeji. Na een 12-uur lange busreis fristen ze zich op in een naburig hotelletje. Stephen ging naar de lokale politie,  de marine-commandant, en de ambtenaar van Welzijn. Hij gaf een brief af met daarin uitleg van zijn plan voor de komende week en het verzoek of twee marine-officieren mee zouden kunnen varen. Om 6 uur ‘s morgens kwam de zon op. Maar door de dikke mist was het onmogelijk om de horizon te zien. Die mist maakte navigeren moeilijk en gevaarlijk. Het team moest dus wachten tot de mist optrok. Rond 10 uur kon de zoektocht naar de eerste naam op de lijst beginnen. In de lange houten kano zocht het team meer dan drie uur naar het dorp waar dit kind zou moeten zijn. Stephen en Solomon gingen aan land in een klein dorp. Daar zochten ze het dorpshoofd op. Hij nodigde hen uit om de kwestie te bespreken. Stephen legde uit: “We zijn van Challenging Heights, op zoek naar Kwesi, die een kind genaamd Kwame bij zich heeft. We willen Kwame terugbrengen naar zijn moeder.” Het dorpshoofd vroeg rond in zijn dorp, maar niemand leek Kwame te kennen. Stephen and Solomon voeren een uur lang met de boot tot ze het volgende dorp bereikten. Daar gebeurde hetzelfde. Omdat het al donker begon te worden, werd het gevaarlijk om nog lang over het meer te varen. Solomon kende nog mensen in een ander dorpje, een half uur varen verderop. Dat durfde het team nog wel aan. Dankzij de jarenlange contacten die Challenging Heigths heeft opgebouwd, kon het team in dat dorp overnachten. De volgende dag vertrok het team naar een ander dorp, twee uur varen verderop. De dorpelingen hadden de naam van de man in kwestie gehoord. Het dorpshoofd riep ene Kwesi bij zich, die ontkende het kind te kennen waar het team naar zocht. Dit bleek niet de man te zijn, die het team zocht. Toen de boot terugkeerde naar Yeji zei Stephen: “Soms gaat het zo: soms kost het drie of vier dagen om één kind te vinden, maar we moeten dit toch doen.” Het reddingsteam meldde zich weer bij de lokale autoriteiten in Yeji en maakte plannen voor de komende dagen. Ze hadden gehoord dat er een ander dorp was aan de andere kant van het meer met dezelfde naam als het eerste dorp, dat ze bezochten. Misschien hadden ze de locaties verwisseld. De volgende ochtend vroeg, net voor ze wilden vertrekken, tipte de ambtenaar van Welzijn hen over een ander verhandeld kind, die zich in de buurt van datzelfde dorp zou bevinden. Begin van de middag kwam het reddingsteam terug in Yeji, niet alleen met Kwame, maar ook met acht andere kinderen. “Daarom blijven we gaan” vertelt Stephen, “Soms kunnen we meer kinderen redden, dan waar we naar zoeken.” In januari wist het reïntegratie-team 22 kinderen te herenigen met hun familie. Net voordat de school weer begon na de vakantie! | ||
| terug | ||